Ο ένδοξος μεγαλομάρτυς του Χριστού Γεώργιος καταγόταν από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού, ο οποίος βασίλευσε από το 284 μέχρι το 305 μ.Χ. Είχε το προνόμιο ο Άγιος να γεννηθεί από γονείς όχι μόνο αριστοκράτες και επιφανείς κατά κόσμο, αλλά και πολύ ευσεβείς και βαθιά πιστούς χριστιανούς. Γι’ αυτό και ευτύχησε να διδαχθεί «από βρέφους τα ιερά γράμματα» (Β' Τιμόθ. γ' 15). Έτσι έπεσε μέσα στη ψυχή του, σαν άλλη «αγαθή γη» (Λουκ. η' 8,15) ο σπόρος της αρετής και της σωτηρίας , ο οποίος και απέδωσε καρπό «εκατόνταπλασίονα».
Σε πολύ νεαρή ηλικία ο Άγιος κατατάχθηκε στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού, στη λεγεώνα των «Ανικήτων», και ανήλθε πολύ νωρίς στα ανώτατα αξιώματα της στρατιωτικής ιεραρχίας, αφού έγινε διοικητής της λεγεώνας, δηλαδή στρατιωτικού σώματος αποτελούμενου από έξι έως επτά χιλιάδες στρατιώτες. Αναδείχθηκε ένας από τους καλύτερους αξιωματικούς του ρωμαϊκού στρατού, δυνατός και ανδρείος, διακρινόμενος για τον αδαμάντινο χαρακτήρα και τη φωτεινή και ελκυστική προσωπικότητα του.
Παρά το γεγονός ότι ο Γεώργιος, μέσα στις τάξεις του στρατού, περιστοιχιζόταν από ανθρώπους με ειδωλολατρικές συνήθειες, δεν επηρεάστηκε καθόλου απ’ αυτούς. Έμενε άκαμπτος και ανυποχώρητος στις χριστιανικές αρχές και στη σεμνή ζωή. Πραγματικά άγιος στην καθημερινή του ζωή, αγωνιζόταν τον «καλόν αγώνα» (Β' Τιμόθ. δ' 7), ευφραινόταν με τον λόγο του Θεού και τρεφόταν με το «ουράνιο μάννα». Υλικά αγαθά και πλούτη τον άφηναν ασυγκίνητο. Γι’ αυτό και όλα τα χρήματα και τα πλούτη, που κληρονόμησε από τους πολύ εύπορους γονείς του, τα μοίρασε με πολύ αγάπη στους φτωχούς.
Έφτασε όμως και η στιγμή να λάμψει και η αξία του Γεωργίου ως «καλού στρατιώτου Ιησού Χριστού» (Β' Τιμόθ. β' 3) μέσα στον αδυσώπητο πόλεμο που κήρυξε κατά του Χριστιανισμού ο ειδωλομανής Διοκλητιανός. Τότε, το παλικάρι του Χριστού δεν υπολόγισε αξιώματα και πλούτη, ούτε το κάλλος και τη νεότητα του, ούτε τη φρίκη των επαπειλούμενων βασανιστηρίων. Προχώρησε με ρωμαλέο το φρόνημα προς την άθληση. Έτσι, ο Άγιος ομολόγησε με παρρησία την πίστη του στο Χριστό και, αφού κατ’ εντολή του Διοκλητιανού υπέστη τα φρικτότερα των βασανιστηρίων, αποκεφαλίστηκε.
Το μαρτύριο, σύμφωνα με την παράδοση, το υπέστη ο Μεγαλομάρτυς στη Διόσπολη (Λύδδα) της Παλαιστίνης. Η πόλη αυτή έγινε το κέντρο της τιμής προς το Μάρτυρα, γιατί εκεί αρχικά φυλασσόταν το τίμιο λείψανο του και γιατί εκεί ανοικοδομήθηκε πολύ νωρίς ιερός Ναός επ’ ονόματι του.
Η καρτερία του Μάρτυρα, το αδούλωτο φρόνημα, η εμμονή στις αρχές του, καθώς και τα θαύματα που επιτέλεσε ο Θεός κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων του, προκάλεσαν την έκπληξη σε πολλούς ειδωλολάτρες, οι οποίοι και προσήλθαν στον Χριστό. Ακόμα και αυτή η σύζυγος του Διοκλητιανού, η αυτοκράτειρα Αλεξάνδρα, με τρεις θεραπαινίδες της πίστευσε στο Χριστό και ομολόγησε με παρρησία την πίστη της.
Τοιουτοτρόπως ο ένδοξος μεγαλομάρτυς και τροπαιοφόρος Γεώργιος, με την ζωή του, την αρετή του, τη βαθύτατη πίστη του στο Χρίστο, την αρτιότητα και σταθερότητα του χαρακτήρα του, την καρτερική υπομονή του στα μαρτύρια και, τελικά, τη θυσία της ζωής του για το Χριστό, αποτελεί για όλους μας, και ιδιαίτερα για τους νέους, αληθινό οδοδείκτη και άξιο πρότυπο προς μίμηση.
Συμεών του Μεταφραστού Το Μαρτύριον του Αγίου Γεωργίου Εισαγωγή - Μετάφραση- Σχόλια Γεωργίου Δ. Παπαδημητρόπουλου, Έκδοση Αποστολικής Διακονίας, Αθήνα 1999, β, σελ.11-13
Ἀπολυτίκιον
Ὡς τῶν αἰχμαλώτων ἐλευθερωτὴς καὶ τῶν πτωχῶν ὑπερασπιστής,
ἀσθενούντων ἰατρός, βασιλέων ὑπέρμαχος,
Τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε,
πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχὰς ἠμῶν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου